Rakel naiz, familiarekin bizi naiz naturaz inguratutako paraje batean, Gamiz-Fikan. Ama Lurrari eta artisautzari diedan maitasunak bultzatuta hasi nintzen artilea lantzen.

Artileak garrantzi handia izan du Euskal Herriko ekonomian. Lehengai horrekin egin izan dira denbora luzez eguneroko hainbat gauza: Koltxoiak, burukoak, arropa, tapakiak, alfonbrak...

Gaur egun ordea, material berriek ordezkatu dute, gehienak petroliotik eratorritakoak eta globalizazioak emandakoak, eta horrek ingurumen-hondamendiak eragiten ditu, garraioaren, baliabide naturalen eta giza baliabideen gehiegizko esplotazioaren ondorioz. Material modernoak, ikusgarriak eta merkeak dira, baina gure osasunarentzat, ingurumenarentzat eta gure etorkizunarentzat kaltegarriak aldi berean.

Material sintetiko berriak edo latxa baino leunagoak diren artile batzuk direla eta, gure artzainentzat arazo bihurtu da artilea, zabortegietan edo erreta amaitzen du, ingurumen-arazo handia sortuaz.

Nire interesa zera da, irizpide jasangarrietan oinarrituta ustiatzen diren bertako ardi-arrazen artilearen erabilera berreskuratzea eta sustatzea. Era berean, produktuak material natural eta osasuntsuago batekin egin daitezkeela erakustea eta kontzientzia sortzea, gainera ingurumenerako kaltea saihestuz.